სერგო ფარაჯანოვი ისაა, ჯერ კიდევ რომ ვერ გაგვირკვევია ქართველი იყო თუ სომეხი. სომეხს უნდა სომეხი იყოს, მე კი მინდა – ქართველი იყოს. თუმცა მალევე მეცინება ამ არარსებულ კამათზე და მირჩევნია იმაზე ვიფიქრო, რომ ის გენიოსია განურჩევლად იმისა, თუ რომელ ქვეყანას ეკუთვნის. ჩემი აზრით, ის სრულიად კავკასიის მთების შვილია. მისი ხელწერა იციან სომხეთშიც, საქართველოშიც, უკრაინაშიც, რუსეთშიც, საფრანგეთშიც. ამ ჩანაწერს ვაკეთებ ისე, რომ არანაირი პირადი ინფორმაციები არ მომიძიებია მის შესახებ და არცერთი მისი ფილმი ნანახი არ მაქვს. ეს ერთგვარი ექსპერიმენტია ჩემი მხრიდან.
Sergei Paradjanov როგორც ის გუგლში იძებნება. მმმ, არა. ჩემთვის ის სერგო ფარაჯანოვია. ადამიანი, რომელსაც მე პირადად მივიჩნევ ქართულ კინემატოგრაფიაში სურეალიზმისა და განსხვავებული სილამაზის შემომტანად. მისი სახე ჩემთვის უკვდავყოფილია იური მეჩითოვის სურათებში და როდესაც თბილისის ძველ, ლამაზ უბნებში დავდივარ, მაგალითად სოლოლაკში, ასე მგონია, სერგო ჩემ უკან დადის და ფილმს იღებს.
წელს ბათუმის საავტორო კინოს საერთაშორისო ფესტივალი სერგო ფარაჯანოვის ფილმით “ამბავი სურამის ციხისა” იხსნება, სადაც მთავარ როლში რეჟისორის მუზა და ჩემი საყვარელი მსახიობი სოფიკო ჭიაურელი ასრულებს. წელს ფარაჯანოვს 90 წელი შეუსრულდებოდა. ამ ფილმით კი მინდა მისი გაცნობა დავიწყო. სრულყოფილი გაცნობა.
Kate's Universe 
სომხური წარმოშობის ქართველი ხელოვანია, მე ასე ვიტყოდი.
ხო, პრინციპში.